ఉత్తి ఉడుకుమోత్తనం !!!

    మాశ్రీవారికి అలవాటేగా, ఛాన్సు దొరికితే చాలు, నన్నూ,మా ప.గొ.జి వాళ్ళనీ ఎత్తిపొడవడం. నిన్నంతా ప్రయాణం బడలికతో కంప్యూటర్ దగ్గరకే వెళ్ళలేదు. ఈయన గారికి పాపం మూడు రోజుల కంప్యూటరు ఉపవాసం తరువాత, పూణే ఇంకా వచ్చేమో లేదో, కంప్యూటరు దగ్గరకూర్చుని, తన 'ఖున్నస్' అంతా వ్రాసేసికున్నారు, ఈ బ్లాగ్గులో

   అసలు ఒకటి చెప్పండి-పెళ్ళికి పూర్వం ఇంట్లో నాన్నగారు 'అమ్మాయీ' అని పిలవడం, చెల్లెళ్ళు,తమ్ముడు 'పెద్దక్కా' అనడం, ఏదో అమ్మ ఒకత్తీ పాపం 'లక్ష్మీ' అని పిలిచేది. బయటివాళ్ళందరూ ( అంటే చుట్టాలు) పేరయ్య శాస్త్రిగారి అమ్మాయీ అనేవారు. పెళ్ళైన తరువాత, అత్తగారూ, మామగారూ 'ఏమమ్మా' అనేవారు. పిల్లలు పుట్తుకొచ్చిన తరువాత, రేణూ కీ మమ్మీ, ఆ తరువాత హరీష్ కీ మమ్మీ అని పిలిచేవారే కానీ, అసలు నా పేరెవరికైనా గుర్తుండిందనుకోను. ఫాక్టరీ ఎస్టేట్ లో అందరికీ మిస్సెస్.ఫణిబాబు. అసలు నా పేరు నాకే గుర్తుంటుందా అనిపించేది. అదేదో కథలో ఓ ఈగ తన పేరు మర్చిపోయిందిట, అలాగయ్యింది నా పరిస్థితి! ఎప్పుడో, ప్యాన్ కార్డుకీ,వోటరు కార్డుకీ,పాస్ పోర్ట్ కీ నా పేరు గుర్తొచ్చేది ఆయనకి. బ్యాంకు ఎకౌంట్లన్నీ ఆయనపేరుమీదే. నా పేరు వ్రాయకపోతే పెన్షన్ ఇవ్వరేమో అని భయ పడికానీ, లేకపోతే అక్కడా ఉండేది కాదు!

   ఈ ముఫైఏడేళ్ళూ ఏ శుభకార్యానికీ వెళ్ళలేకపోయాము అనేక కారణాలవల్ల. మొత్తానికి ఈయన రిటైరైన తరువాత ఎలాగో మూడ్ వచ్చి ఎవరు పిలిస్తే వాళ్ళింట్లో శుభకార్యాలకి వెళ్ళాలని నిశ్చయించుకున్నాము.మేము రాజమండ్రీ వెళ్ళినప్పుడు, మా ఎపార్ట్మెంటు సొసైటీ లో మాత్రం, నలుగురైదుగురు లక్ష్మిలుండడంతో, నన్ను 'పూనా లక్ష్మి గారు' అనే పిలిచేవారు. ఏంచేస్తాం అంతకంతా!మొత్తానికి పరిస్థితిలో కొంతైనా మార్పొచ్చిందికదా అని సంతోషం!

    మా పెళ్ళైన తరువాత మా ఆడపడుచు పెళ్ళికి వెళ్ళినప్పుడైతే మరీ అన్యాయం- 'ఫణి పెళ్ళాం ఎవరూ' అంటే 'అదిగో చేతికి గాజులుకానీ, మెళ్ళొ నగలు కానీ లేకుండా ఉందే తనే'అనడం కూడా విన్నాము! పరిస్థితులు ఎప్పుడూ ఒక్కలాగే ఉండవుగా!

    ఇప్పుడు చెప్పొచ్చేదేమిటంటే, మా శ్రీవారు తననేదో, మావాళ్ళందరూ తక్కువ చేసి చూశారూ అనుకోనక్కర్లేదు.అక్కడ ఉన్నవాళ్ళకి, నా పేరే గుర్తులేదు, ఇంక ఈయన్ని ఎవరు గుర్తు పెట్టుకుంటారూ?అయినా వాళ్ళకింకేమీ పనిలేదా!అస్సలు గొడవంతా ఎక్కడొచ్చిందంటే, అక్కడ పాపం ఈయనకి వాళ్ళ కోనసీమ వాళ్ళెవరూ దొరకలేదు. అదీ ఉడుకుమోత్తనం! ఎవరితో చెప్పుకుంటారూ, అందుకని ఆ ఉక్రోషం తో ఉన్నవీ లేనివీ వ్రాసేయడం! మరి మా అత్తగారి/మామగారి వైపు వాళ్ళింటికి వెళ్తే వాళ్ళందరూ 'ఫణి పెళ్ళాం' అనలేదూ? ఇప్పుడు మా వాళ్ళందరూ 'లక్ష్మి మొగుడు' అనేటప్పటికి మాత్రం పొడుచుకొచ్చింది పేద్ద, అడిగేవాళ్ళు లేక !!!

    చెప్పాలంటే, అక్కడ మ్యారేజ్ హాల్లో, అందరికీ విడిగా రూమ్ములున్నాయి కావాలంటే, ఉండాలని ఉంటే ఉండేవారే,మళ్ళీ ఇంకా ఎన్నిసార్లు 'లక్ష్మి మొగుడు' అని వినాల్సొస్తుందో అని, పిల్లల వంక పెట్టి,కాచిగూడా, మా వియ్యాలారింటికి
వెళ్ళిపోయారు. అక్కడైతే ఈయన ఎంతైనా వియ్యంకుడు గారు కదా, అన్ని మర్యాదలూ జరుగుతాయి! నేను మాత్రం ఎన్నో సంవత్సరాల తరువాత చాలా బాగా ఎంజాయ్ చేశాను! చుట్టాల్లో కూడా, ఇదివరకటికీ,ఇప్పటికీ ప్రవర్తనలోకూడా చాలా మార్పొచ్చింది, వస్తుంది లెండి ఎందుకు రాదూ!

    రాత్రంతా చుట్టాలందరితోనూ కబుర్లతోటే గడిచిపోయింది. ఎన్ని సంవత్సరాల కబుర్లో! అందరూ అమ్మమ్మలో/మామ్మలో అయ్యేపోయారు! వాళ్ళ పిల్లల్నీ,మనవల్నీ, మనవరాళ్ళనీ పిలవడం, పరిచయం చెయ్యడం, అసలు టైము ఎలా గడిచిపోయిందో తెలియేలేదు, తెలిసేసరికి తెల్లారి పెళ్ళి టైము అయ్యేపోయింది.

    ప్రొద్దుటే శ్రీవారి ఫోన్నూ-ఇంకో పది నిమిషాల్లో వస్తున్నానూ, ఆటో వెయిటింగులో పెట్టి, రెడీగా ఉండూ అంటూ. ఓమాటు వాళ్ళకి చెప్పేసివచ్చేస్తానండీ అన్నా కాని వినకుండా, ' ఏం అఖ్ఖర్లేదు,రాత్రంతా కబుర్లు చెప్పుకున్నారుగా,నీ గురించేం బెంగపెట్టుకోరులే' అంటూ ఆటోలో కూర్చోపెట్టేశారు! ఇదంతా క్రిందటిరోజు అందరూ 'లక్ష్మి మొగుడూ' అన్నదానికి ఫలితమన్నమాట!
ఇన్నాళ్ళకి ఒక్కసారంటే ఒక్కసారి అలా పరిచయం చేసేసరికి, అసలు రంగంతా బయట పడిపోయింది!! ఉత్తి ఉడుకుమోత్తనం! అంతే ఇంకేమీ లేదు !