అడిగేవాళ్ళు లేపోతే. సరీ.....

   ఏదో నా దారిన నేను ఏవో దేముళ్ళూ, దేవతలూ, పూజలూ, పునస్కారాల గురించీ వ్రాసుకుంటున్నాను. ఈ మధ్యన వ్యాఖ్యలు పెట్టేవాళ్ళే కనిపించడం లేదు. ఔనులెండి మా వారి బ్లాగుల్లాగ ఉంటాయా ఏమిటీ? ఏదో ఉపవాసం రోజున చప్పిడిపిండి తిన్నట్లుంటాయి. కొంతమందికి శనివారం ఫలహారం ఇడ్లీలూ, మినపట్లూ ఉంటేనే కానీ నచ్చదు. పోనిద్దురూ ఎవరిష్టం వారిది. తుపాకీ గురి పెట్టి బలవంతంగా వ్యాఖ్యలు వ్రాయించుకోలేముగా.

   అడిగేవాళ్ళెవరూ లేరని, మా శ్రీవారు ఈమధ్యన పేట్రేగిపోతున్నారు. ఆయన జోక్కులన్నీ నామీదే. ఊళ్ళోవాళ్ళమీదేస్తే ఎవరూరుకుంటారు? తేరగా దొరికేది కట్టుకున్నదే కదా!.కన్న కొడుకైనా, కూతురైనా వాళ్ళమీద జోకులేయడం మొదలెడితే, ఏదో కన్న తండ్రికదా అని నాల్రోజులోపికపడతారు. మరీ ఎక్కువైపోతే చూడు నాన్నా ఇనఫ్ ఈజ్ ఇనఫ్ అని చెప్పేస్తారు! ఇంక మిగిలిందెవరూ, నేనే కదా. ఏదో వయస్సులో పెద్దాయనా, చిన్నప్పటినుండీ పెద్దలకు గౌరవం ఇవ్వాలీ అని నేర్చుకోడం చేత, ఇన్నాళ్ళూ ఓపిక పట్టాను. ఊరుకుంటూంటే నెత్తికెక్కేస్తున్నారు హన్నా !.

   అందుకే నిన్నెప్పుడో వ్రాశిన టపా మీద శ్రీ శర్మ గారో వ్యాఖ్య పెట్టారు--"భమిడిపాటి వారు ఉత్తి కబుర్ల పోగులు..."--అని. ఓ మెతుకు చూస్తే తెలియదూ అన్నం పూర్తిగా ఉడికిందో లేదో? అందుకే మరి, ఊరికే ఎడాపెడా రాసేయడం కాదు బాబూ, ఎంతమంది నమ్ముతారూ అనికూడా చూసుకోవాలి. చూడండి ఎలా అంటున్నారో," పి.ఏ. డ్యూటీ చేస్తున్నారా.." నమ్మేమాటేనా ఇదీ?

   ఏదో నాలుగు ముఖస్థుతి మాటలు చెప్పేయడం ముందర తరువాత తాటాకులు కట్టేయడం. కోనసీమవారండి బాబూ. తెలిసినవారూ, ఏదో చుట్టరికం కూడా ఉందిలెండి, అని కట్టబెట్టారు. ఈమాత్రం పెళ్ళికొడుకే దొరక్కపోతాడా మా ప.గో.జి లోనూ! ఏమిటో అంతా రాసిపెట్టుంది,ఈయన పాలిట పడ్డాను. ఒకటా రెండా, దాదాపు నలభైఏళ్లనుండి ఆడేసికుంటున్నారు. ఇదివరకైతే ఇంటికొచ్చిన ప్రతీ వాళ్ళతోనూ నామీద జోక్కులే! ఉద్యోగంలోంచి రిటైరయినప్పటినుండీ, పాపం ఈయన చెప్పే కబుర్లు వినడానికి ఎవరూ దొరకడం లేదు, ఇదివరకేమిటీ విధాయకం కాబట్టి వినేవారు. కానీ ఇప్పుడలాకాదుగా మరి, కొడుకేదో కంప్యూటరిచ్చేటప్పటికి ఇదిగో ఇలా ఊరిమీద పడ్డారు. చదివేవాళ్ళకేముందీ, ఇంకో భార్యాభర్తల విషయాలు entertainmen టేగా! అదండి మావారి సీక్రెట్టూ!

   ఈయనకేనా, నాకుమాత్రం తెలుగులో టైపు చేయడం రాదా అనుకుని నేనూ మొదలెట్టాను. రాయడం వరకే నాపని, దానికి హంగులూ, అలంకారాలూ పాపం ఆయనే చేస్తూంటారులెండి. అలా ఒప్పుకోకపోతే, దానిమీద కూడా ఓ టపా రాయగల సమర్ధులు మా శ్రీవారు, ఒప్పుకుంటే పోలే !ఒక్క విషయం ఒప్పుకోవాలిలెండి, పాపం అల్పసంతోషి. ఈమాత్రం రాస్తే చాలు సంబరపడిపోతారు. ఆయన సంతోషాన్నెందుకు కాదనాలీ? పోనిస్తురూ!ఏదో చేయమన్నానుకదా అని పెత్తనం ఇస్తే, మరీ "పేనుకి పెత్తనం ఇస్తే తలంతా గొరిగిందిట" లాగ చేతికొచ్చిందల్లా రాస్తే ఎలాగా?

   అదేదో సెల్ ఫోనూ, డిజిటల్ డైరీ కొన్నానని వ్రాశారు. ఛస్తానా, పుట్టినరోజుకి రెండు మూడు నెలలముందునుంచీ, అదేదో లౌడ్ థింకింగుట, నాకు ఈ పుట్టినరోజుకి ఇలాటిదుంటే బావుండునూ అని కలవరింతల్లో కూడా అదే సొద. ఏదో అప్పుడూ ఇప్పుడూ పిక్కించిందీ, పోపుల డబ్బాలో దాచుకున్నదీ, ఎప్పుడో పుట్టింటికి వెళ్ళినప్పుడు, అమ్మో నాన్నో చేతిలో పెట్టిందీ, అదికూడా సరిపోపోతే, పిల్లల్ని అప్పడిగీ, మా పక్క లేడీడాక్టరుగారి సహాయంతో కొనిపెట్టాను.ఈమాత్రం దానికే "అస్థిత్వం" అంటూ ఉబ్బేయడం! అదేమిటండీ మీ చేతిలో ఖర్చులకి డబ్బియ్యరా అనడక్కండి. ఆ ముచ్చటా తీరింది- ఎప్పుడో పెళ్ళైన రెండో రోజున అనుకుంటా, అత్తారింట్లో మావాళ్ళతో కలిసి కబుర్లు చెప్పుకుంటూంటే, ఈ పెద్దమనిషి పేద్ద గొప్పగా వచ్చి, తన చేతిలో ఉన్న పర్సు నాచేతిలో పెట్టేశారు. అందరూ అనుకున్నారు, అక్కడ మా ఆడపడుచుకూడా ఉందిలెండి, అబ్బో మా వదినదే అంతా కంట్రోలూ అనీ, ఆహా ఓహో మా అమ్మాయిదెంతదృష్టం అని మావాళ్ళూ అనుకోడానికి తప్పించి, మళ్ళీ ఈ నలభైఏళ్ళలోనూ, ఆయన జీతం ఎంతో తెలియదు, పోనీ పెన్షనేనా తెలుస్తుందా అంటే అదీ లేదు. ఇదండి బాబూ నా కంట్రోల్! ఆ పర్సూ, దాంట్లోని వందరూపాయలూ మాత్రం ఇంకా నా దగ్గరే ఉన్నాయి. ఆయనమాత్రం ఓ వంద పర్సులైనా మార్చుంటారు!

   మళ్ళీ ఈమధ్యన ఇంకో టపా వ్రాసినట్లున్నారు. రోజూ పోరగా పోరగా మొత్తానికో ముహూర్తం చూసుకుని, ఆ పెన్షనెకౌంటేదో జాయింటు చేశారు. చేయడం అంటే చేయించారుకానీ, దాని డెబిట్ కార్డు ఎక్కడుందో బ్రహ్మకైనా తెలియదు. ఇంకెందుకూ ఆ జాయింటూ చూసుకుంటూ పులుసులో వేసికోడానికా! ఏదో పబ్లిసిటీకోసం చేయించారు కానీ, అదేమైనా ఆరుస్తుందా తీరుస్తుందా? ఏమిటో రోజులెళ్ళిపోతున్నాయి.......